Alp yüksekliği, dağlık bölgelerde, özellikle de Alp Dağları'nda bitki örtüsü ve iklim zonlarını belirleyen önemli bir kavramdır. Yükseklik arttıkça sıcaklık düşer ve buna bağlı olarak bitki örtüsü değişir. Alp yüksekliği genel olarak şu şekilde sınıflandırılır:
Kollin Kuşak (Tepe Kuşağı): Genellikle 800 metreye kadar olan bu kuşakta, yaprak döken ormanlar ve tarım arazileri yaygındır. İklim ılımandır.
Submontan Kuşak (Dağ Eteği Kuşağı): Yaklaşık 800 ile 1500 metre arasındaki bu kuşakta, karışık ormanlar (yaprak döken ve iğne yapraklı ağaçların karışımı) bulunur.
Montan Kuşak (Dağ Kuşağı): Yaklaşık 1500 ile 2200 metre arasındaki bu kuşakta, genellikle iğne yapraklı ormanlar (köknar, ladin gibi) hakimdir. Bu kuşakta kar örtüsü süresi uzundur.
Subalpin Kuşak (Alp Öncesi Kuşak): Yaklaşık 2200 ile 2800 metre arasındaki bu kuşakta, ağaç sınırı başlar ve bodur ağaçlar, çalılıklar ve alpin çayırları görülür.
Alpin Kuşak (Alp Kuşağı): Yaklaşık 2800 metre ve üzeri yüksekliklerdeki bu kuşakta, ağaç yetişmez. Burada alpin çayırları, kayalıklar ve kalıcı kar örtüsü bulunur. Buzullar da bu kuşakta yer alır.
Nival Kuşak (Kalıcı Kar Kuşağı): En yükseklerdeki bu kuşakta, sürekli kar ve buz örtüsü hakimdir. Bitki örtüsü neredeyse hiç yoktur.
Bu yükseklik sınırları coğrafi konuma, enleme, bakıya ve yerel iklim koşullarına göre değişiklik gösterebilir. Örneğin, güneye bakan yamaçlar, kuzeye bakan yamaçlara göre daha sıcak olduğu için bitki örtüsü daha yukarıya kadar çıkabilir. Alp yüksekliği, ekosistem dağılımını ve biyoçeşitlilik'i doğrudan etkileyen önemli bir faktördür.